“فهرستی از ای کاش ها”
-ای کاش نمی دانستم بزرگ شدن چیست و چقدر سخت است.
-ای کاش می دانستم که در درس خواندن و تحصیلات تکمیلی هیچ خیری نیست.
-ای کاش همت خیلی بیشتری داشتم برای وبلاگ نویسی و روزانه پست جدید می گذاشتم.
-ای کاش زیبایی واقعی انسان ها را می توانستیم با چشم سوم(برزخی)ببینیم.
-ای کاش هیچ وقت از تنهایی و غصه های همسایه ام با خبر نمی شدم.
-ای کاش می توانستم به دوستان صمیمی ام کمک کنم و کاری فراتر از حرف زدن انجام دهم.
-ای کاش بهترین لحظات عمرمان صرف کمک به دیگران می شد.
– ای کاش واژه تورم در کشورمان مترادف و هم معنی نداشت و هیچ مترجمی نمی توانست آن را ترجمه کند.
-ای کاش قبل از اینکه بی رحمانه شخصی را مورد آماج انتقاد قرار دهیم،حداقل دو صفت + یا کار خوب او را گوشزد کنیم و بعد در کنارش به آرامی انتقاد کنیم.
– ای کاش کرونا نمی آمد تا بهانه ای بشود برای اینکه دیگر حتی احوال پرسی کردن ساده و جویای احوال همدیگر را شدن را هم از یاد ببریم و به تنهایی انسان ها بهایی ندهیم و بی تفاوت باشیم.
-ای کاش تجربه کردن سختی ها برای ما باعث بشود که بهترین موفقیت های خود را کسب کنیم و انگیزه مان حتی از تجربه لحظات خوشی و بی خیالی هم بیشتر بشود.
-ای کاش نمی دانستیم که مسئولیت چیست و از پذیرش مسئولیتی که حساس است و احتیاج به دانش و مهارت دارد شانه خالی می کردیم تا گرفتار نشویم و دیگران را هم مستاصل نکنیم.
– ای کاش “نمی دانم” را بلد بودیم و زیاد می گفتیم.مگر چه اشکالی دارد؟
ای کاش…..
ای کاش…….
شما هم ای کاش زیاد دارید؟؟
پاسخی بگذارید